vrijdag 18 maart 2016

Spannende tijden

15 maart stond al enkele weken met rood omcirkeld in onze agenda.


Eind februari kregen we te horen dat de tumormarkers in mijn bloed behoorlijk gestegen waren. Geen goed teken. Meteen besloot mijn arts om alle onderzoeken te versnellen. Vorige week had ik een bot-, ct- en mriscan. Dinsdag werd dan besproken wat de volgende stap in mijn behandeling zou zijn.


En al bij al was het verdict gunstig. Er was niets te zien in lever en longen en ook mijn botten zagen er ok uit, daar zijn wel metastasen maar die zien er beter uit dan in oktober, ze worden sclerose, een teken van herstel. De mri van mijn borst gaf hetzelfde beeld als in januari. Toen was de tumor beduidend kleiner geworden, verbrokkeld. Nu was er niets meer veranderd, niet meer verder afgenomen maar ook niet groter geworden. De scans kunnen de toename van de tumromarker dus niet verklaren. Die onzekerheid blijft wel.


Er is beslist dat ik voorlopig niet zal veranderen van therapie. Dat doen ze niet graag op basis van enkel de tumormarker, wel op basis van groeiende tumoren. En dat is op zich goed nieuws dat dit 'potje' nog even in de kast blijft staan. Zo raakt de kast met behandelingen minder snel leeg...


Ik word wel nauwlettend in de gaten gehouden, volgende week is het weer tijd voor een spuitje en een bloedafname waarbij ze mijn tumormarker opnieuw gaan bepalen en op 4 april heb ik een petscan.


Al is het nieuws al bij al niet zo slecht, goed was het ook niet. Toen ik net te horen kreeg dat de tumormarker gestegen was, was er enkel paniek. In januari was het nieuws nog zo goed en nu werkte de behandeling al niet meer. En wat als er extra uitzaaiingen zouden zijn in lever of longen. Dan verandert alles weer, de voorzichtige plannen die we gemaakt hadden, het werk. En wat als alle behandelingen slechts een maand of vier zouden werken. Dan ben ik wel heel snel uitbehandeld. En de kinderen... Het was paniek en wanhoop, die eerste dagen. Gelukkig kon ik terecht bij mijn huisarts en bij de psychologe van het ziekenhuis. Zij zetten alles opnieuw in perspectief en zorgden ervoor dat ik die lange weken tot 15 maart doorkwam.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten