maandag 20 november 2017

Niet goed

Vrijdag gebeurde waar ik al zo lang bang voor was. En toch had ik het niet zien aankomen. Ik voelde me al een tijdje slechter. De dagelijkse bestralingen wogen zwaar, emotioneel had ik het moeilijk. Maar ik had ook meer pijn, vooral in mijn onderrug. En die pijn had niets met de klier in mijn hals te maken, dat besefte ik ook wel. Botuitzaaiingen die opnieuw de kop opstaken, vreesde ik. Maar intussen gingen de bestralingen gewoon door. De klier werd misschien wel een beetje kleiner, erg spectaculair is het resultaat nog niet. Al moet ik dat nog tijd geven, de bestralingen werken nog een paar weken door na het stopzetten ervan.
Donderdag trok ik zowel naar de bestraling als naar de dagkliniek. Daar trokken ze bloed zodat ik opnieuw met de chemopillen kon starten. Omdat ik meer pijn had, vond ik zelf dat het hoog tijd was om weer met de chemo te starten. De bloedwaarden waren in orde en dus nam ik donderdagavond opnieuw mijn pillen.
Vrijdagochtend, telefoon, mijn oncologe. Ze had intussen alle resultaten van mijn bloedwaarden ontvangen en die waren niet goed. De tumormarker was verdubbeld en de leverwaarden zwaar verstoord. Ze klonk zeer ongerust, mijn lever zou aangetast zijn. Dat was een klap. Altijd had ik me getroost met de gedachte dat de kanker dan wel is uitgezaaid maar dat er geen vitale organen aangetast zijn. Tot nu. Nu wordt dat beest echt levensbedreigend. Het nieuws viel me bijna even zwaar als de diagnose. Ik wist dat dit ooit ging gebeuren maar had zo gehoopt dat dit nog lang niet aan de orde zou zijn. Zulk nieuws had ik ook niet verwacht na een gewone bloedname, eerder na een scan. Nog geen maand geleden had ik nog een CT-scan gehad van mijn buik en daarop was niets te zien.
Gelukkig is er ook een plan van aanpak. Vandaag en morgen heb ik scans. Donderdag start ik met een nieuwe chemokuur. Gedaan met de Xeloda, weer iets nieuws. De oncologe wilde niet wachten op de beelden om de nieuwe situatie al te bespreken op de MOC - anders waren we weer een week verder. En dus werd ik vrijdag al besproken en werd er dan al beslist om van therapie te veranderen. Hoe ik mij bij die nieuwe chemo ga voelen, weet ik niet. Ik hoop alleen dat deze chemo goed werk verricht, dat alles weer wat stabieler wordt en lang onder controle blijft. En dat de pijn afneemt, dat ook.