dinsdag 26 juli 2016

Hoe het gaat

Het gaat goed. Intussen heb ik de tweede chemo achter de rug en volgende week dient nummer drie zich aan. Ik voel me goed, beter dan na de eerste chemo. Minder moe, niet uitgeput. Al blijf ik mezelf wel tegenkomen. Een hoge trap beklimmen, een lange wandeling, een klein fietstochtje met een kind achterop, dan besef ik dat ik niet de energie heb die ik gewoonlijk wel heb. Maar toch geniet ik met volle teugen. Vorige week waren we met vier op vakantie en het heeft ons allemaal veel deugd gedaan. Geen drukte, een trager ritme, geen zieke kindjes, zien hoe de kinderen zich amuseren en zich razend snel ontwikkelen. Het was fijn. Ook nu we weer thuis zijn, blijven we bewust genieten. Van de jongste die keer op keer de trap beklimt en ondertussen schatert van het lachen, van de oudste die zich uitleeft met de buurmeisjes en -jongen, van de tuin en de oogst, van de zon, van elke kleine knuffel, van de nabijheid van vrienden en familie, van elkaar. Ik ben geloof ik wel gelukkig.
En toch - toch is er niet veel nodig om mij helemaal van de kaart te brengen. Zoals deze voormiddag, toen ik alleen met de auto reed en luisterde naar het nieuws. 'Pascal Deboosere is overleden. Ze was 53 en leed aan borstkanker', klonk het. Al heb ik weinig affiniteit met haar, dat ene zinnetje kwam hard aan. Ik huilde en huilde, ik wil dat zo hard niet. Eens ik opnieuw thuis was, raakte het verdriet weer op de achtergrond en was er vooral licht, zon, nabijheid en toch ook geluk. Vasthouden, dat gevoel...

1 opmerking:

  1. Fijn te lezen dat het goed gaat, en dat je zo van de vakantie hebt genoten. Ik wens je nog heel veel fijne momenten met je gezin, je familie en je vrienden!

    BeantwoordenVerwijderen